WHIPLASH

 Prestijli müzik okulu Shaffer'da 1. sınıfta okuyan 19 yaşındaki Andrew Neiman (Miles Teller), hırslı bir davulcudur ve günün birinde efsaneler arasına girmeyi hayal etmektedir. Okulun en önemli orkestrasının şefi ise Terrence Fletcher (JK Simmons)  oldukça katı eğitim prensipleri uygulayan bir jazz öğretmenidir aynı zamanda öğrencilerin korkulu rüyasıdır. Fletcher Neiman'ın yeteneğini farkeder ve okulun ana orkestrasına alır. Neiman onun  gözüne girebilmek için insanüstü bir çalışma sergilerken, ailesini ve özel hayatını bir kenara atar. Aralarında tansiyonu hiç düşmeyecek bir öğretmen-öğrenci ilişkisi başlar. İki taraf da baskın karakterinden taviz vermez. Bu süreçte elleri çalışmaktan kanlar içinde kalan Neiman, küfürbaz Fletcher’ın hakaretle dolu eğitim tekniklerine boyun

eğmek zorunda kalır. Ama Neiman’ın da kendine göre numaraları vardır ve en sonunda, karşı karşıya kalacakları müzikal düelloda işler iyice çıkmaza girer.

Gençliğinde kendisi de davul çalan filmin yazarı aynı zamanda yönetmeni Damien Chazelle, bu filmi 19 güne sığdırmış.

"İngiliz dilindeki en tehlikeli iki kelime 'Good job' dır" diyen Fletcher bu sözcükleri kullanmayı ısrarla red ediyor çünkü ona göre bunlar mükemmeli bulmayı engelliyor.

Whiplash,özellikle müzikle içiçe olan sanatçılarımız için ve kesinlikle sinemada iyi bir ses sistemiyle izlenmesi gereken bir film.Müzik dışındaki dallarda aktif olan sanatçılarımıza da hitap edeceğinden eminim. Baştan sona gerilime hazır olun.

Fletcher’in bir sahnedeki tutumu çok hoşuma gitti. Notayı kimin yanlış bastığını tespit ederken ‘’kim yanlış çalıyorsa söylesin diyor. Yanlış yapanın yanına gidip sensin dediğinde aynı zamanda neden itiraf etmiyorsun diye bir soru yöneltiyor. Akabinde onu orkestradan kovuyor ancak diğer öğrencilere yaptığı açıklama  enteresan. Esas hatayı yapan kovduğum öğrenci değil. Aslında sensin diyerek öteki öğrencilerden birini daha kovuyor. Kovduğu öğrencisine dair izahati çok güzel. Notayı doğru çaldığının arkasında durmuyor.Ben hata yapmadım diyemiyor ki bu kötü bir şey.

Neiman’ın kız arkadaşından davul çalmak uğruna ayrılması hiç hoşuma gitmedi. Çünkü tamamen bireysel bir karar söz konusu. Benim için davul çalmak hep öncelikli olacak sen de  bana benimle ilgilenmiyorsun diyeceksin.  Halbuki kız arkadaşı böyle bir konuyu hiç gündeme getirmemiş,itiraz bile etmemişken.Bu karar müşterek verilmeliydi. Neiman’ın davulu uğruna Fletcher’den yediği onca dayak bana bu kadar dokunmadı.Kararını vermiş olarak karşına oturan kişiye karşı yapılacak hiçbir şey yok.